(English Below!)
Dy vjet më parë, nga postime të mediave online, morëm vesh për nënshkrimin e një marrëveshjeje mes kryeministrit të vendit tonë dhe homologes italiane për hapjen e dy qendrave për emigrantët.
Kjo gjë ndodhi në qytetin tonë pa një deklaratë për shtyp nga drejtuesi i bashkisë, pa shpjegime të domosdoshme për funksionimin e këtyre kampeve, dhe pa asnjë sqarim për faktin që një “zgjidhje e tillë”, siç e quajnë, shkel hapur të drejtat themelore të njeriut dhe është e papajtueshme me standardet ndërkombëtare, siç është konsideruar edhe nga organizatat ndërkombëtare për mbrojtjen e të drejtave të njeriut!
Amnesty International thekson se kjo marrëveshje shkel detyrimet ndërkombëtare të Italisë si vend anëtar i Bashkimit Evropian!
Gjykata e Romës ka vendosur të mos pranojë mbajtjen e migrantëve në Shqipëri për shkak të mungesës së garancive të mjaftueshme ligjore.
Në mes të këtij terri informativ, drejtuesi i bashkisë sonë i përshkroi këto shqetësime me tallje dhe me një gjuhë aspak korrekte, gjë që e kemi evidentuar në përpjekjet tona për të hedhur dritë dhe për të informuar publikun mbi këtë çështje kaq madhore!
Tani, dy vite më vonë, jemi ende në të njëjtën gjendje të paditurie: informacioni merret në mënyra joformale (word of mouth). Për të kuptuar se çfarë po ndodh brenda këtyre “burgjeve” të hapura në qytetin tonë, presim të lexojmë shkrimet e gazetarëve ndërkombëtarë për të pasur informacion të verifikuar mbi atë që po ndodh.
Aktualisht, këto qendra po përdoren si qendra riatdhesimi për personat që kanë marrë tashmë vendim deportimi nga shteti italian dhe sillen në qendrën e Gjadrit deri në momentin e kthimit përfundimtar në vendin e tyre të origjinës.
Në këtë kamp ndodhen rreth 20 persona që presin momentin e riatdhesimit.
Ata sillen në Shqipëri përmes linjave ajrore, gjë që ka një kosto marramendëse, për të cilën nuk ka asnjë transparencë mbi përfitimet financiare që realizohen në këtë proces e si dhe kush po përfiton nga kjo gjë!
Shqetësimi ynë si qytetarë të këtij vendi dhe të qytetit të Lezhës është vazhdimi i të njëjtit trend, ku nuk shihet e arsyeshme që të informohemi për asgjë që ndodh.
Vendimet që prekin përditshmërinë e komunitetit tonë merren për ne, jo bashkë me ne dhe na imponohen!
Pavarësisht se kemi ngritur zërin për përfshirje në vendimmarrje dhe për më shumë transparencë, kjo gjë ende nuk ndodh.
Format përmes të cilave është imponuar pranimi i këtyre kampeve dhe mungesa e kërkimit të llogarisë nga komuniteti kanë qenë të ndryshme.
Mund të përmendim punësimin pranë këtyre qendrave të personave me profesione të ndryshme, madje edhe punonjës administrate apo persona me pozita të larta, të cilët më pas ndikojnë në opinionin publik, duke përcjellë një panoramë ndryshe nga ajo që është në të vërtetë ndërtimi dhe funksionimi i këtyre kampeve.
Sikur të ishte një realitet tjetër, i ndërtuar përmes këtyre mekanizmave dhe strategjive të mirëmenduara.
Të shtunën, me rastin e këtij dyvjetori, pritëm në qendrën tonë një grup aktivistësh nga vende të ndryshme, dhe sigurisht nga vendi ynë, për të ndarë perspektivën tonë dhe të të rinjve mbi këtë temë.
Këta persona kanë ardhur nga vende të ndryshme për të ngritur zërin kundër padrejtësisë që po ndodh.
Solidariteti dhe mbështetja jonë është e madhe për lëvizjen transnacionale me aktivistë dhe profesionistë nga organizata të ndryshme ndërkombëtare që kanë më shumë se dy vite që kundërshtojnë këtë vendim e këtë marrveshje mes Shqipërisë e Italisë. Ata në këte përvjetor janë ngritur e bashkuar e kanë ardhur në Lezhë, për të qëndruar kundër kësaj padrejtësie, e ngrejnë zërin dhe punojnë për ndalimin e përshkallëzimit të këtyre metodave, që janë krejtësisht jashtë linjës me parimet e konventave ndërkombëtare për mbrojtjen e të drejtave të njeriut.
Pas ndalesës në qendrën tonë, ndalesa e fundit e protestës ishte kampi i Gjadrit, ku u bë thirrja për të ndaluar këtë praktikë të padrejtë.
Kjo bisedë u vijua më pas të dielën në Asamblenë Ndërkombëtare mbi Emigracionin dhe Kolonializmin në Tiranë të organizuar nga @ networkagainstmigrantdetention dhe @mesdhe.al
Theksojmë sërish me forcë se qëndrojmë në solidaritet të plotë me çdo njeri që trajtohet pa dinjitet dhe ngremë zërin tonë për t’i kujtuar kujtdo se të drejtat themelore të njeriut janë të patjetërsueshme, të pandashme dhe duhet të mbrohen çdo ditë.
English
Two years ago, through online media reports, we learned about the signing of an agreement between our country’s Prime Minister and his Italian counterpart for the opening of two migrant centers.
This happened in our city without a press statement from the mayor, without the necessary explanations about the operation of these camps, and without any clarification about the fact that such a “solution,” as they call it, blatantly violates fundamental human rights and is incompatible with international standards, as stated by international human rights organisations.
Amnesty International has emphasized that this agreement violates Italy’s international obligations as a member of the European Union.
The Court of Rome decided not to authorize the transfer of migrants to Albania, citing insufficient legal safeguards.
Amid this information blackout, our city’s mayor mocked these concerns and used language completely inappropriate for his position, something we have continuously pointed out in our efforts to shed light on and inform the public about this crucial issue.
Now, two years later, we remain in the same state of ignorance: information circulates informally, by word of mouth. To understand what is happening inside these so-called “open prisons” in our city, we must rely on international journalists’ reports to access verified information.
Currently, these centers are being used as deportation hubs for people who have already received deportation orders from the Italian state and are brought to the Gjader center until their final return to their country of origin.
About 20 people are currently in this camp awaiting repatriation.
They are transported to Albania by air, an extremely costly process, yet there is no transparency regarding the financial profits made in this process or who is actually benefiting from it.
Our concern, as citizens of this country and of the city of Lezha, is the continuation of the same pattern: we are kept uninformed about decisions that directly affect our community.
Decisions impacting our daily lives are made for us, not with us, and are imposed upon us.
Despite repeatedly calling for inclusion in decision-making and for greater transparency, nothing has changed.
The ways in which the acceptance of these camps has been imposed, and the lack of accountability sought by the community, have taken different forms.
We can mention the employment of various professionals — even administrative staff or individuals in high positions — within these centers, who later influence public opinion by presenting a distorted image of what these camps truly are and how they function.
As if an alternate reality has been deliberately constructed through calculated mechanisms and strategies.
On Saturday, marking this second anniversary, we welcomed at our center a group of activists from different countries, including our own, to share our perspective and that of the youth on this issue.
These individuals came from various places to raise their voices against the injustice that is taking place.
Our solidarity and support are strong for the transnational movement of activists and professionals from different international organizations who, for over two years now, have opposed this agreement between Albania and Italy.
This year, on the second anniversary of the agreement,they came together and gathered in Lezha to stand against this injustice, raise their voices, and work to stop the escalation of these practices, which are completely contrary to the principles of international human rights conventions.
After their stop at our center, the final stop of the protest was the Gjader camp, where a call was made to end this unjust practice.
The discussion continued on Sunday at the International Assembly on Migration and Colonialism in Tirana, organized by @networkagainstmigrantdetention and @mesdhe.al.
Once again, we firmly emphasize our full solidarity with every person who is treated without dignity, and we raise our voices to remind everyone that fundamental human rights are inalienable, indivisible, and must be defended every single day.
